به مناسبت روز پدر ومعلم دوستان بزرگوار ودانشجویان کثیری برای من پیامک فرستادند ازلطف بیشایبه تمامی این عزیزان متشکرم منو به یاد استادومعلم نازنین به ملکوت اعلی پیوسته دکتر سیامک عرب انداخت.روزی که به دانشگاه تربیت معلم خوارزمی اکنون وارد شدم دکترنازنین مدیر گروه ادبیات دانشکده ادبیات بودند چندین ویژگی منحصر به فرد داشت .اخلاق نیکو حافظه قوی تدریس بی نظیر وعالی  فقط اگر یک بار باهات مواجه میشد  نامت را در حافظه ثبت می کرد .

درسهای زیادی با دکتر گذراندم مثل دستور زبان فارسی عروض  متون نظم ونثر .بعد ار فارغ التحصیلی در ارشد هنگامی که به دانشگاه خوارزمی میرفتم به کتابخانه دانشگاه سری میزدم چون دکتر ریاست کتابخانه را بر عهده داشت .بیش از اندازه به من لطف میکرد هر کتابی که می خواستم بی درنگ دستور می داد تا آماده

کنند.ار وقتی که مدرس دانشگاه شدم تقریبا هر ماه یک بار به دکتر تلفن می کردم ونادانسته هایم را از محضرشان طلب می کردم .این روند چندین سال ادامه داشت تا اینکه طبق عادت هر ماه به منزلشان زنگ زدم این بار همسر عزیزشان گوشی را برداشت .گفتم دکتر نیست .ایشان فرمودند دکتر نمی تونه حرف بزنه یعنی هیچ وقت نمی تونه .من باز متوجه امر نشدم تا از حالت ایشان فهمیدم که پیشامدی ناگوار رخ داده و گریه امانش نداد ومن نیز دنیا واسمان بر سرم فرو ریخت.خدایش بیا مرزاد دکتر عرب رفت ولی شاگردان دکتر هرگز او را فراموش نمی کنند. به دختران نازنین دکترعرب وهمسر دردمندش درود میفرستم که پدری وهمسری نه زمینی بلکه آسمانی داشتند  روز معلم را به روح ان عزیز شادباش می گویم.شاگرد.دکتر احمدرضا نظری چروده