هدروچ/
درگهواره دره ای زیبا/
خرامان/
به تماشا ایستاده است/

*
مقلوب احساس من ،هدروچ/
کبوتران پرواز را به خاطر بسپار/
که از دامان پرنوازشت/
به پرواز نشستند/
وتورا درخواب عمیق زمستانی/
رها کردند/

**
هدروچ تنها منم به بالین تو/
به پیشگاه پرغرورت/
به بدرقه پاییز بی کسی ات /
با جان آمده ام/
وزمستان بی برگی ات را/
به نظاره برخاستم/

***
خانه ات را /
آشیانه ات را/
به جاروب پاییز وزمستان/
حلاج روزگار /
روفته است/

****
واین منم به تمنای تو ایستاده /
وتورا با اشکهایم نوازش میکنم /
احمد چروده